«نماینده» / حضرت آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی) روز گذشته در جریان سخنرانی در کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین در فرازی از بیانات مهم خود با اشاره به ادعاهای واهی برخی مبنی بر عدم نتیجهبخش بودن انتفاضه و مقاومت در برابر اشغالگران قدس تأکید کردند: «درست است که مقاومت هنوز نتوانسته است به هدف غایی خود یعنی آزادی کل فلسطین دست یابد، اما توانسته است مسأله فلسطین را زنده نگه دارد». ایشان همچنین افزودند: «مقاومت، این روزها با توطئه دیگری نیز دست به گریبان است و آن تلاش دوستنمایانی است که میکوشند مقاومت و انتفاضه مردم فلسطین را از مسیر خود منحرف ساخته و آن را هزینه معاملات سرّی خود با دشمنان ملت فلسطین کنند».
بیانات مهم رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص انتفاضه و لزوم تداوم آن بیانگر این واقعیت است که گزینه «مقاومت» در برابر اشغالگران صهیونیست هیچ جایگزین دیگری ندارد و هیچ گزینه دیگری نمیتواند جز مقاومت نمیتواند آرمانهای ملت فلسطین را محقق سازد؛ آرمانهایی که آنها به خاطر آن خونهای زیادی دادهاند و دردها و رنجهای بسیاری را تحمل کردهاند. اگر امروز دشمن صهیونیستی در به زانو درآوردن ملت مظلوم فلسطین عاجز مانده، به برکت همین مقاومت است. مقاومت جاناجانه و دلیرانه ملت فلسطین در برابر صهیونیستهای تا دندان مسلح، امروز در انتفاضه تجلی یافته است؛ انتفاضهای که دست بر قضاء صهیونیستها را زمینگیر و مستأصل ساخته است.
تجربه در طول سالهای اخیر این واقعیت را به اثبات رسانده است که صهیونیستها همواره در مقابله و مواجهه با مقاومت مسلحانه به مشکل خورده و به چالش کشیده شده اندبهترین نوع مقاومت در برابر اشغالگری و اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی، «مقاومت مسلحانه» است. تجربه در طول سالهای اخیر این واقعیت را به اثبات رسانده است که صهیونیستها همواره در مقابله و مواجهه با مقاومت مسلحانه به مشکل خورده و به چالش کشیده شده اند. پیروزیهای رزمندگان فلسطینی در مقابل تجاوز نظامی رژیم کودک کُش صهیونیستی در جنگهای ۲۲ روزه، ۸ روزه و ۵۱ روزه حاکی از موفقیت آمیز بودن گزینه «مقاومت مسلحانه» در برابر این رژیم است. همین مقاومت در برابر صهیونیستها موجب شده تا دامنه جنایتهای وحشیانه آنها گسترش نیافته و به کشورهای همجوار فلسطین کشیده نشود.
در حال حاضر ملت فلسطین با توجه به تجربیاتی که طی سالهای گذشته به دست آورده است به خوبی میتواند نتایج و دستاوردهای دو گزینه «مقاومت» و «سازش» در برابر رژیم صهیونیستی را با یکدیگر مقایسه کرده و نسبت به میزان نتیجه بخش بودن هریک از آنها به راحتی پی ببرد. پافشاری برخی از گروه های فلسطینی و طرفهای غربی ـ عربی بر گزینه سازش در برابر رژیم صهیونیستی تا به امروز نتیجهای جز افزایش جنایت های این رژیم و همچنین گستاختر شدن بیش از پیش آن را به دنبال نداشته است. مردم فلسطین امروز بیش از هر زمان دیگری به این واقعیت پی برده اند که پافشاری بر گزینه سازش تنها هموارکننده مسیر صهیونیستها برای تحقق اهداف شیطانیشان در اراضی اشغالی است.
در همین ارتباط، رهبر معظم انقلاب اسلامی تصریح کردند: «آن روز که با ادعای نادرست واقعبینی و ضرورت پذیرش حداقل حقوق برای جلوگیری از ضایع شدن آن، طرحهای سازش به طور جدی مطرح شد، ملت فلسطین و حتی جریانهایی که نادرستی این دیدگاه برایشان از پیش اثبات شده بود به آن فرصت دادند». ایشان با اشاره به تأکید همیشگی جمهوری اسلامی ایران بر نادرستی این نوع روشهای سازشکارانه و آثار زیانبار و خسارتهای سنگین آنها، خاطرنشان کردند: «فرصتی که به روند سازش داده شد، آثار مخربی در مسیر مقاومت و مبارزه ملت فلسطین به همراه داشت، اما تنها فایده آن، اثبات نادرستیِ تصور واقع بینی در عمل بود».
امروز آنچه که بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد، تلاش برای تسلیح کرانه باختری به منظور گستردهتر کردن دامنه مقاومت مسلحانه در اراضی اشغالی استدر هر صورت، قدر مسلم این است که گزینه مقاومت مسلحانه در برابر رژیم صهیونیستی دستاوردهای ارزشمندی را برای رزمندگان مقاومت به دنبال داشته است. امروز آنچه که بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد، تلاش برای تسلیح کرانه باختری به منظور گستردهتر کردن دامنه مقاومت مسلحانه در اراضی اشغالی است. اگر گروههای فلسطینی در کرانه باختری همچون نوار غزه تسلیح شوند، بعید نیست که این منطقه نیز به یکی از کانون های مقاومت مسلحانه در برابر صهیونیستها تبدیل شود. امروز صهیونیستها با کابوس تحقق تسلیح کرانه باختری شب را به روز میرسانند؛ کابوسی که اگر به واقعیت تبدیل شود، خواب را برای همیشه از چشمان آنها خواهد ربود.
متأسفانه امروز برخی از گروهها در فلسطین با إتکاء بر گزینه سازش در برابر رژیم صهیونیستی، نه تنها هیچ حمایتی از گزینه مقاومت در برابر این رژیم به عمل نمی آورند، بلکه در بسیاری از موارد، در مقابل آن نیز مانع تراشی و سنگ اندازی می کنند. همکاری های امنیتی این دست از گروه ها با رژیم صهیونیستی در کرانه باختری یکی از عوامل اصلی به تأخیر افتادن تسلیح کرانه باختری است؛ اقدامی که جمهوری اسلامی آن با توجه به مواضع اصولی خود در قبال مسأله فلسطین، به شدت بر لزوم تحقق آن اصرار می ورزد. بدون شک اگر شاهد چنین همکاریهای سازشکارانهای با صهیونیستها نبودیم، امروز روند تسلیح کرانه باختری بیش از پیش تسهیل میشُد.
علاوه بر آنچه که گفته شد، حمایت های گسترده محور غربی ـ عربی به رهبری ایالات متحده آمریکا از رژیم صهیونیستی موجب تداوم جنایت های ددمنشانه این رژیم علیه ملت مظلوم و بیدفاع فلسطین شده است. اگر حمایت های مالی ـ تسلیحاتی آشکار ایالات متحده آمریکا از صهیونیستها نبود و اگر شاهد اقدامات رژیمهای مرتجع عربی در علنی ساختن روابط خود با تل آویو نبودیم، امروز صهیونیستها به خود اجازه ارتکاب این حجم از اقدامات تروریستی علیه مردم مظلوم فلسطین را نمی دادند. به نظر می رسد که این حمایت های منطقه ای و بینالمللی از تل آویو وارد به تدریج وارد مرحله جدیدی می شود.
انتقال سفارت های کشورها به قدس اشغالی به معنای به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی توسط آنهاست؛ مسألهای که ملتهای مسلمان دربرابر آن سکوت نخواهند کردزمزمه هایی پیرامون احتمال انتقال سفارتخانه های برخی کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا از تل آویو به قدس اشغالی شنیده شده است. این توطئه با هدف وارد آوردن ضربات مهلک بر پیکره مسأله فلسطین طراحی شده است. در حال حاضر به نظر می رسد که آمریکایی ها تا حدودی از اجرای این طرح عقب نشینی کرده اند اما باز هم نمیتوان گفت که آنها به طور کامل از این مسأله صرف نظر کرده اند. در هر صورت انتقال سفارت های کشورها به قدس اشغالی به معنای به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی توسط آنهاست؛ مسألهای که بدون شک ملتهای مسلمان و آزاده در برابر آن سکوت نخواهند کرد و با واکنش قاطعانه آنها مواجه خواهد شد.
در حال حاضر، حل و فصل مسأله اشغال فلسطین در برگزاری رفراندم عمومی نهفته است. این مدل، بهترین و دقیقترین راهبردی است که می تواند به مسأله اشغالگری فلسطین برای همیشه پایان دهد. در همین ارتباط، پیشتر مقام معظم رهبری تصریح کرده بودند: «این یک طرح عادلانه و منطقی است که افکار عمومی جهانی آن را به درستی درک می کند و می تواند از حمایت ملت ها و دولت های مستقل برخوردار شود. البته انتظار نداریم که صهیونیست های غاصب به آسانی به آن تن در دهند و اینجاست که نقش دولت ها و ملت ها و سازمان های مقاومت شکل می گیرد و معنی می یابد».
نظر شما